De hoed

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Julian, die pas afgestudeerd is en wacht op een baan die in overeenstemming is met zijn opleiding. Hij leeft thuis met zijn bezorgde moeder, een weduwe. We bevinden ons in het zuiden van de VS, in de 1960-er jaren, kort nadat de rassenscheiding is opgeheven.

 

Tijdens een rit met een geïntegreerde bus worden al de complexe verhoudingen van dit verhaal uitgespeeld: Julians rancuneuze, zelfbegoochelende afhankelijkheid van zijn moeder, de inzichtloze maar goedbedoelde bekommerdheid van de moeder, die gebonden is aan de sociale conventies waarmee ze werd opgevoed, de minzaamheid van "verlichte" blanken jegens zwarten, de wrevel van zwarten jegens goedbedoelende blanken.

 

De crisis barst los tijdens een confrontatie tussen Julians moeder en een zwarte vrouw die dezelfde hoed draagt. Terwijl ze probeert een penny te geven aan het kind van haar tegenhanger, krijgt ze een beroerte. Julian is zich daarvan eerst niet bewust, omdat hij zo in beslag is genomen door woede over zijn moeders gebaar, dat hem ongepast leek. Als hij zich echter realiseert hoe ontredderd ze is, wordt hij overweldigd door smart en vrees.

 

 

Rolverdeling.

Johan Schmitz	verteller
Nell Koppen	moeder
Wim van Rooij	Julian
Tine Medema	een vrouw
Joke Hagelen	een vrouw
Mies Hagens	een vrouw
Nina Bergsma	een jongetje

 

 

Aanvullende gegevens.

Auteur:	Flannery O’Connor
Vertaling:	Dola de Jong
Regisseur:	Willem Tollenaar
Omroep:	KRO
Uitzending:	25 december 1966
Speelduur:	37 minuten
Categorie:	Generatieconflict