Een vaste burcht

Martin Luther werd in 1483 geboren te Eisleben. In 1488 volgde Luther de Latijnse school te Mansfeld, vervolgens in Maagdenburg en tenslotte in Eisenach. In mei 1501 werd de 17-jarige Luther als student ingeschreven aan de Universiteit van Erfurt, met de bedoeling jurist te worden. In mei 1505 begon hij met zijn eigenlijke studie rechten.

In 1508 begon Luther filosofie te doceren aan de universiteit van Wittenberg. Hij zette tegelijkertijd zijn theologische studies voort. In 1510 of 1511 bracht Luther een bezoek aan Rome, maar in 1512 droeg zijn prior, Johan von Staupitz, hem op voorgoed naar Wittenberg te keren. In oktober 1512 werd Luther 'doctor der Heilige Schrift'.

Op 31 oktober 1517 werden Luthers 95 stellingen gepubliceerd als reactie tegen de aflaatverkoop van Johann Tetzel, een Dominicanenpriester. Luther was namelijk geconfronteerd geweest met mensen die hun zonden kwamen biechten en daarna hun aflaten lieten zien, zodat hun biechtvader Luther hen geen boetedoening kon opleggen en slechts de vrijspraak (absolutie) kon geven.

Luther wil deze misstanden aanklagen en rechtzetten en gaat er van uit dat de paus de misbruiken van de aflaatverkoop ook zal veroordelen. De aflaat waartegen Luther in het bijzonder reageerde was de Jubileumaflaat voor de nieuwbouw van de St Pieterskerk. Op 11 november 1517 stuurde Luther de stellingen naar zijn vriend, prior Johannes Lang.

Van 1517 tot 1518 gaf Luther colleges over de brief aan de Hebreeën en nogmaals over de Psalmen. Op 23 augustus 1518 vaardigde paus Leo X een breve uit, gericht aan kardinaal Thomas Cajetanus, om Luther als notoire ketter te dagvaarden.

In Leipzig vond in 1519 het beroemde dispuut plaats tussen Luther en diens Wittenbergse collega Johannes Eck (1486-1543) over het primaatschap van de paus. Eck stelde dat de ontkenning van de goddelijke instelling van dat pauselijk primaatschap Luther op één lijn stelde met de ketters John Wyclif en Johannes Hus. Luther antwoordde hierop dat 'de leer van Wyclif en Hus inderdaad veel christelijke en evangelische elementen bevatte'. Daaruit volgde automatisch de conclusie dat het concilie van Konstanz, dat Hus in 1415 op de brandstapel had doen belanden, had gedwaald. Dit bevestigde Luther ook. Met het afwijzen van de onfeilbaarheid van de concilies wees Luther ook elk kerkelijk leerambt af.

In de herfst van 1520 schreef Luther in het Duits 'Over de vrijheid van een christen' (Von der Freiheit eines Christenmenschen), dat hij naar paus Leo X stuurde als een samenvatting van wat hij had geleerd.

In oktober 1520 werden Luthers boeken in Leuven op de brandstapel gegooid. Op 10 december 1520 beantwoordde Luther op deze boekenverbranding door buiten de poorten van Wittenberg, bij de zogenaamde Luthereik, de bul te verbranden, samen met het pauselijk wetboek. Volgens Luther was dit wetboek nu het toonbeeld van tirannie. Wat begon als een streven naar hervorming, vertrouwend op de goede bedoelingen van de paus, veranderde nu in een totale breuk met de katholieke kerk.

Rolverdeling.

Deel 1

Deel 2

Deel 5

Deel 6

Jan Willem ten Broeke

Janneke Broers

De rolverdeling is helaas incompleet.

Aanvullende gegevens.

Auteur:	Jan de Vries
Bewerking en regie:	Friso Koks pseudoniem van Jan de Vries
Omroep:	Evangelische Omroep
Uitzending:	Deel 1 op 20 augustus 1990
Speelduur:	2 uur en 29 minuten, 6 delen
Categorie:	Religieus

Titels van de afzonderlijke delen.

Deel 1: Met veertien jaar geen kind meer

Deel 2: Een zware gelofte

Deel 3: Heilige verontwaardiging

Deel 4: Revoco! Herroep!

Deel 5: In veilige gevangenschap

Deel 6: De hervorming een feit

Bron deels: Wikipedia.